Van de harmonie van Sevenum tot l'Orchestre Monde

Ik schreef in mijn vorige verslag dat er geen bijzondere dingen op de planning stonden de komende tijd, behalve de deelname aan het concours met de harmonie van Sevenum. Er zijn echter weer drie weken voorbij vol met bijzonderheden:

Allereerst heb ik een lekker lang weekend gehad in Nederland, veel gezelligheid met familie en vrienden. Zo ben ik een dag naar Tilburg geweest om lekker bij te kletsen met vrienden van het conservatorium, ik heb uren in de kantine gezeten en steeds met ander gezelschap dus dat was erg gezellig. Ik heb ook een paar gezellige avondjes thuis op de bank gehad en een ‘paddenstoelentocht’ met pap en mam in de mooie rustige natuur rondom Sevenum (rust is hier in Londen moeilijk te vinden). Het hoofddoel van deze reis terug naar Nederland was de deelname van mijn/onze harmonie in Sevenum aan het bondsconcours in Roermond. Voor het eerst sinds 13 jaar ging de harmonie weer op concours en dat wilde ik absoluut niet missen. Ik heb nog twee repetities mee kunnen maken en toen brak de grote dag aan: de sfeer was top, met z’n allen gezellig in een bus naar Roermond, het inspelen ging goed maar het optreden was werkelijk fantastisch! Natuurlijk ging er hier en daar eens iets mis, maar dat waren slechts kleine dingen, ik geloof dat we mogen zeggen dat we de concourswerken nog nooit zo goed hebben gespeeld als toen op dat podium in Roermond, gepiekt op het juiste moment! Dat werd beloond met een score van 81,92 punten (1ste prijs) en dat was reden voor grote blijdschap en feestvreugde. Een feest dat begon bij aankomst in Sevenum en ontvangst door de plaatselijke joekskapel die voor ons speelden op het plein, met een polonaise richting de zaal van de Sevewaeg en daar werd het feest voorgezet tot laat in de avond. Helaas moest ik op tijd weg om de vlucht te halen terug naar Londen. Het was in ieder geval een fantastisch weekend om nooit meer te vergeten.

Verder heb ik afgelopen weken maar liefst drie keer bezoek gehad uit Nederland: een violiste uit Nederland die ik al kende, Alicia, kwam naar de Academy voor proeflessen bij verschillende viooldocenten want ze wil in December ook auditie komen doen. We hebben samen een concert bezocht van The Royal Philharmonic Orchestra met een dirigent die qua uiterlijk ontzettend veel op Beethoven leek en dan ook nog eens het vioolconcert van Beethoven dirigeerde met een solist op viool van ruim 70 jaar!
Een week later kwamen Chantal, die ik ken van het Euregio Jeugd Orkest, en haar vriend Luuk een paar dagen naar Londen. Met hen had ik in de ochtend afgesproken bij de paleizen om daar de wisseling van de wacht mee te maken: eerst de ‘horse guards’ met twee trompettisten op paarden die een poging ondernamen om signalen te spelen maar die zo ongelofelijk slecht speelden (alleen maar kicks) dat het zeer lachwekkend was! En vervolgens de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace, een grotere happening compleet met twee ‘military bands’ met leuke muziek! Daarna hebben we nog samen geluncht en toen ging ieder weer zijn eigen weg, Chantal en Luuk gingen verder met bezichtigingen en ik ging terug naar huis om te studeren.
Als laatste kwamen Louis, Jos en Jozé Schreurs vorige week ‘op bezoek’ in Londen. We hadden afgesproken in het museum van de Academy, daar hebben we heel kort even rondgekeken (helaas gingen ze al vroeg sluiten), ik heb hen ook de Academy zelf laten zien (de grote concertzaal genaamd Duke’s Hall), vervolgens hebben we een wandeling gemaakt door Regent’s Park en zijn we gaan uit eten bij een lekker Italiaans restaurant in de buurt van Baker Street. Ook dat was een erg gezellig namiddag/avond!

Afgelopen twee weken heb ik een aantal erg interessante activiteiten gehad op de Academy: Er was een masterclass van William Bennett (door studenten ‘WIBB’ genoemd) voor fluitisten. Ik heb de hele dag geluisterd en uiteraard ontzettend veel geleerd, niet alleen van de opmerkingen die hij maakte, maar ook van het fluitspel van mijn medestudenten, ze zijn allemaal zó goed!! William Bennett is ook al aardig op leeftijd (midden 70) maar geeft nog altijd erg enthousiast les. Hij heeft zelf gestudeerd bij Marcel Moyse, een van de pioniers in ‘fluitland’ en hij studeerde daar samen met de beroemde James Galway. Het is ongelofelijk om hem te horen praten over zijn tijd als student bij Moyse. Hij geeft aan ons door wat hij zelf bij de grote meester Moyse heeft geleerd. Ook aanwezig bij deze masterclass was Trevor Wye met zijn studenten, een andere zeer bekende fluitist (ook leerling van Moyse en medestudent van Bennett). De techniekboeken die hij heeft geschreven worden gebruikt door fluitisten over de hele wereld, ook ik speel dagelijks zijn oefeningen. Wat een waanzinnig gevoel om je te realiseren dat je in een (kleine) ruimte zit met twee wereldberoemde fluitisten die samen gestudeerd hebben bij de legendarische Moyse en nu op hun ‘oude dag’ deze kennis zo enthousiast doorgeven aan de huidige studenten!
Afgelopen zondag was er een fluitrecital van mijn favoriete fluitiste/docente, Emily Beynon, solofluitiste van het Concertgebouworkest in Amsterdam. Ze is vaste gastdocente aan de Academy en komt dus enkele dagen per jaar om les te geven aan alle Academy studenten. Ik heb al eerder masterclasses bij haar gevolgd en ik heb vier jaar geleden deelgenomen aan de Nederlandse Fluit Academie, een initiatief van haar. Dat concert was uiteraard erg indrukwekkend en direct daarna was er een vraag- en antwoord sessie waarbij mijn huidige docente, Karen Jones, tegenover mijn favoriete fluitiste, Emily Beynon, op het podium zat voor het interview! Dinsdag was het mijn beurt om voor haar te spelen tijdens de masterclass. We ‘kenden’ elkaar al langer maar het was erg leuk om haar nu te ontmoeten op de Academy, ik als student en zij als vaste gastdocente daar, en om tegen elkaar te praten in het Engels (alle andere keren was het in Nederland). Uiteraard was mijn les erg goed en leerzaam en heb ik ook genoten van de andere masterclasses.

Tot slot had ik gisteren ook een erg leuke dag: mijn eerste traversoles met Lisa Beznosiuk stond op het programma. De traverso is een dwarsfluit zoals die 300 jaar geleden gemaakt werden, een houten fluit met alleen maar gaten en zonder kleppen. Het is uiterst leerzaam en goed voor mijn ontwikkeling om ook dat instrument te leren spelen, op die manier verbreed ik de mogelijkheden in de beroepspraktijk. Bovendien heb ik al een jaar traversolessen gehad in Nederland en heb ik sinds de zomer een eigen instrument omdat ik het zo leuk vind om die oude (Barok)muziek te spelen op een authentiek instrument. En uiteraard heeft de Royal Academy of Music dan weer een van de beste specialisten ter wereld op dat gebied in huis om ons les te geven! De les was redelijk kort maar wel krachtig, dat komt wel in orde dit jaar met het leren traverso spelen bij Lisa!
Gisteravond ging ik naar een concert in Cadogan Hall van l’Orchestre du Monde. Karen Jones, mijn huidige docente speelde 1ste fluit in de symfonie nr. 41 van Mozart en symfonie nr. 7 van Beethoven. Daarnaast was er een andere docent van de Academy, Samuel Coles, die soleerde in het tweede fluitconcert van Mozart. Een prachtig concert wat ik dus echt niet had mogen/willen missen!

Ik zal niet meer schrijven dat er geen bijzondere dingen op de planning staan de komende tijd, ook al was ik in die veronderstelling, dat is dus niet waar gebleken. De komende tijd heb ik sowieso leuke dingen te doen hier: mijn ouders komen op bezoek over twee weken, er zijn nog meer masterclasses door bekende fluitisten en ik ga deelnemen aan de ‘J&J Brough Flute Prize’ de onderlinge competitie voor fluitisten van de Academy op dinsdag 5 November. Mijn leven hier zit gewoon altijd vol met bijzonderheden en uitdagingen!