Studeren in Londen, werken in Nederland

Inmiddels zijn we twee maanden verder sinds het vorige verslag en ben ik wederom in Nederland. Het is Paasvakantie in Londen dus we hebben drie weken vrij voordat het zomertrimester begint. Van vakantie is echter nog weinig sprake geweest maar daarover straks meer. Eerst terug naar waar ik gebleven was in mijn vorige verslag, de aankondiging van die extreem drukke week met een hoop gereis op en neer tussen Sevenum, Amsterdam en Londen omdat ik mocht spelen in het Nederlands Philharmonisch Orkest (NedPho). Ongelofelijk maar waar, het is allemaal goed gegaan, ook op die bewuste vrijdag waarop ik ’s ochtends repetitie had in Amsterdam en ’s avonds in Londen. Na de repetitie in Amsterdam snel naar Schiphol en vanuit daar gevlogen naar Londen Luton, op Luton kwam mij iemand met de auto ophalen en werd ik voor de deur van de Academy afgezet een kwartier voordat daar de repetitie begon. ’s Nachts moest ik om 4 uur op om terug te vliegen naar Nederland want daar had ik die avond het eerste concert met het NedPho. Het was allemaal zeer zeker de moeite waard, wat was het weer een fantastische en leerzame ervaring om de 5e symfonie van Beethoven te mogen spelen. Het orkest had deze symfonie uiteraard al vaak gespeeld met verschillende dirigenten maar voor mij was het de eerste keer. Aan mij de taak om zo snel mogelijk ‘in te voegen’ in het orkest en de speelmanier en frasering van de muziek over te nemen. Uiteindelijk lukte dat best goed (hoop ik) en hadden we twee mooie concerten in het Concertgebouw in Amsterdam. Voor het concert op maandag 3 maart konden de orkestleden onbeperkt reductiekaarten bestellen. Daar heb ik dus ook gebruik van gemaakt zodat pap en mam, opa en oma en Rianne en Rick konden komen luisteren. Vooral voor opa en oma was dat een speciale ervaring want zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt. Voor mij was het natuurlijk ook erg leuk om eigen publiek in de zaal te zien zitten.

Eenmaal terug in Londen hoefde ik me niet te vervelen, in de week van 10 maart had ik examen kamermuziek, piccolo competitie en techniekexamen! Ik heb over het hele jaar maar 4 examens voor fluit: kamermuziek (ensemblespel), techniek, orkestpartijen (proefauditie) en voordrachtstukken. Nu had ik dus mijn eerste twee echte examens in een week. Voor het examen kamermuziek speelde ik in een houtblazerskwintet met hobo, klarinet, fagot en hoorn. We hadden een erg internationaal kwintet met musici uit Spanje, Italië, Engeland en Nederland, dat is o.a. zo speciaal aan studeren op de Academy, je werkt samen met mensen uit verschillende landen en culturen. We waren tevreden over onze uitvoering maar we wachten nog altijd op het resultaat.
Dinsdag deed ik mee aan de ‘Jonathan Myall Piccolo Prize’ op de Academy. Wederom een interne competitie voor de studenten in de fluitafdeling. Ditmaal waren er ‘slechts’ 16 deelnemers want niet iedereen staat erom te springen om ook piccolo te spelen, zeker niet op een competitie. Ik zag het echter als een leuke uitdaging en dus deed ik fanatiek mee. Helaas ben ik niet in de prijzen gevallen maar zelf had ik het gevoel dat het niet veel scheelde. Er was wederom slechts éen jurylid en dus is de uitslag erg subjectief, maar ik had goed gespeeld en de pianist die mij begeleidde achtte de kans aanwezig dat ik wel in de top 4 zou belanden. Dat vertelde hij mij achteraf en dat nam ik maar als een troost voor het feit dat het jurylid anders besliste en het is zeker een enorme motivatie voor het volgend jaar!
Het laatste examen die week was het gevreesde techniekexamen op donderdag. Examen doen voor de degelijkheid van (voornamelijk) je vingertechniek op het instrument houdt in dat je ongelooflijk veel toonladders en vervelende techniekoefeningen moet voorbereiden. Voor de meeste studenten, en voor mij dus ook, is dat een soort noodzakelijk kwaad. Het is niet leuk om ‘droge’ techniekoefeningen te studeren en er is niets zo zenuwslopend als daarop beoordeeld worden in een examen, maar als je dit dagelijks studeert ga je wel enorm vooruit op je instrument. Samen met Linda, de andere fluitiste uit Nederland die op de Academy studeert en mijn vriendin is, heb ik veel geoefend van tevoren. We hebben samen toonladders en techniekoefeningen gespeeld ter voorbereiding voor dit examen en dat was zeer nuttig. We hebben allebei het examen gehaald met een score waarmee we zeer tevreden kunnen zijn.

Aan de hand van mijn auditie voor de kerstvakantie was ik ingedeeld als 1ste traverso in het orkest voor het operaproject op de Academy. Dit project vond ook in maart plaats. Dat klonk als een zeer leuk project, maar dat pakte toch een beetje anders uit: toen ik mijn partijen ging ophalen dacht ik in eerste instantie dat er een foutje was gemaakt, het ging om een opera van Händel – Ariodante – van drie uur, maar mijn boekje bestond uit slechts enkele bladzijdes muziek. Toen ik nog eens keek zag ik dat alle nummers, met uitzondering van een aria, ook nog waren doorgestreept. Het bleek dat de fluiten alleen maar nodig waren voor een aria van slechts 3 minuten in de derde akte van een opera van 3 uur!! Nauwelijks de moeite waard om ons daarvoor te laten opdraven, maar ik was nu eenmaal ingedeeld en ik moest dat project gewoon zo doen. De repetities verliepen moeizaam voor ons, er werd wel een indeling gemaakt van wanneer wij wel en niet nodig waren maar dat ging tot twee keer toe mis, wij hadden gewacht op een repetitie waarop we uiteindelijk niet nodig waren en de keer daarna waren we al thuis toen de dirigente nog met ons wilde repeteren, miscommunicatie… Uiteindelijk hadden we 2 generale repetities en 4 uitvoeringen van de opera. Wij hadden na de eerste generale repetitie wel een tijdsindicatie van hoe laat wij moesten spelen. We kwamen dan 10 minuten voordat het onze beurt was zachtjes de orkestbak binnen (het orkest zit bij een opera altijd half onder het podium, dus het publiek zag dat niet) we speelden onze aria van 3 minuutjes en daarna mochten we weer gaan, en dat 6 avonden! Achteraf hebben we er toch het beste van gemaakt, we hadden veel lol samen en hebben er mee gelachen, wat moet je ook anders…

Na de laatste opera uitvoering op dinsdagavond vertrok ik rechtstreeks met de nachtbus wederom naar deze kant van het grote water want woensdag vond het grote project ‘Young Musicians Spread Their Wings’ plaats op vliegbasis Eindhoven. ’s Ochtends om 6 uur kwam ik aan in Lille, waar pap mij stond op te wachten en vervolgens reden we samen door naar Eindhoven. Een beetje gek misschien, al die moeite om zo’n project mee te kunnen maken, maar het was toch de moeite waard:
De nieuwe dirigent van de JeugdUnie, Maarten Rijs, is de initiatiefnemer van deze happening en dit vond nu al voor de 8ste keer plaats. Het concept is dat ruim 200 jonge musici samen komen op de militaire vliegbasis in Eindhoven om daar muziek te maken met de leden van het orkest van de Koninklijke Luchtmacht. In de ochtend waren er workshops per instrumentgroep door de leden van het orkest, in de middag gezamenlijke repetitie, in de namiddag een groot concert en de dag werd afgesloten met een afterparty! Hare Majesteit koningin Maxima kwam op bezoek bij o.a. de fluitworkshop die ochtend. Wij repeteerden op een heel speciale locatie, namelijk in een vrachtvliegtuig. Er was uiteraard veel pers aanwezig omdat de koningin op bezoek kwam, een aparte ervaring al dat geklik en geflits vanaf het moment dat ze binnenkwam totdat ze weer weg ging. Het laatste kwartiertje van de workshop mocht ik overnemen want de fluitiste van het orkest moest naar een interview met de koningin… De sfeer was de hele dag erg gezellig, het concert ging goed en ook de afterparty was erg leuk. ’s Avonds vloog ik weer terug naar Londen.

De laatste anderhalve week in Londen voordat het Paasvakantie was had ik nog een ensemblewedstrijd, ik speelde traverso in een barokensemble met viool, viola da gamba, clavecimbel en zang. Het was leuk en leerzaam maar nog niet goed genoeg om de finale te halen.
Op zaterdag 29 maart kwamen Astrid en René een dagje naar Londen (met een busreis van Slangen reizen). Dat was een lange en intensieve dag want we wilden zoveel mogelijk zien: Westminster en Buckingham Palace, Harrods, de Academy en mijn huis, Londen museum, Tower of London, we zijn binnen geweest in/op de Tower Bridge met een mooi uitzicht over de rivier en de stad, daarna samen uit eten en ’s avonds gingen ze weer met de bus naar huis. We hebben een super leuke dag gehad samen!
Op woensdag 2 april had ik beloofd om iets te komen vertellen over muziek en natuurlijk specifiek over de fluit op een kleine middelbare school waar twee van mijn huisgenoten ook lesgeven. Ik had een les voorbereid compleet met een stukje geschiedenis van de fluit, demonstraties op alle fluiten (piccolo, traverso en moderne fluit) en youtube filmpjes om het geheel te ondersteunen. De avond van tevoren heb ik na het avondeten in de zogenaamde ‘get-together’ mijn huisgenootjes als proefpubliek gebruikt om mijn verhaal al eens te kunnen vertellen. Het ging erg goed op de school, de meiden luisterden aandachtig en stelden goede vragen. Voordat ik het wist had ik al ruim een uur voor de klas gestaan, goed voor de ervaring!
De laatste donderdag en vrijdag voordat ik op zaterdag 5 april weer naar Nederland vloog, ben ik twee avonden naar Barbican Hall geweest met huisgenootjes en vriendinnen want daar speelde het Koninklijk Concertgebouworkest uit Amsterdam twee van mijn favoriete werken: de monumentale 4e en 7e symfonieën van Anton Bruckner, dat was genieten :)

In Nederland mocht ik meteen weer aan de bak: zondag mocht ik spelen op een masterclass voor Sir James Galway (als 1 van de slechts 3 geselecteerde fluitisten) op het fluitfestival bij muziekcentrale Adams in Ittervoort. Helaas viel dit een beetje tegen omdat hij exact dezelfde opmerkingen maakte als die hij altijd maakt op zijn masterclasses (die had ik van tevoren op youtube bekeken), hetzelfde commentaar, dezelfde oefeningen, zelfs dezelfde grapjes. Het was meer commercieel dan echt een les op basis van mijn fluitspel en het stuk dat ik voorspeelde, maar ik heb dan toch de kans gehad om eens voor deze grootheid te mogen voorspelen.

Vanaf vorige week donderdag begonnen de repetities in Amsterdam met het Nederlands KamerOrkest voor de beroemde Mattheus Passie die rondom de paastijd heel vaak wordt uitgevoerd in Nederland. De afgelopen 10 dagen heb ik heel veel op en neer gereisd en ben ik ook af en toe blijven logeren in Utrecht en Amsterdam want er waren werkzaamheden rondom Den Bosch wat het reizen naar Amsterdam behoorlijk belemmerde. Ik kon de repetities in Amsterdam gelukkig combineren met repetities in Utrecht met twee vriendinnen die ik ken van het Nationaal Jeugd Orkest (hobo en harp) en ik kon dan ook daar blijven logeren. Uiteindelijk hebben we 4 uitvoeringen gehad in respectievelijk de Philharmonie Haarlem, de Grote Kerk in Alkmaar, de Obrechtkerk in Amsterdam en afgelopen vrijdag was de laatste uitvoering in het Concertgebouw in Amsterdam. Het was weer erg gezellig met collega’s in het orkest, de muziek is werkelijk prachtig, net als de locaties waar we mochten spelen, dus ik heb enorm genoten! Het mooiste van alles is dat dit mijn werk is/was, hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze zo genieten van hun werk?!

Deze week ben ik thuis in Sevenum en heb ik weinig gepland, echt even vakantie. Ik moet echter wel flink doorwerken/studeren want in mei heb ik mijn andere twee fluitexamens, orkestpartijen en voordrachtstukken. Volgende maand krijg ik ook weer twee keer bezoek in Londen, het eerste weekend van twee vriendinnen, Annette en Wendy en het laatste weekend van vier meiden van de harmonie, Sophie, Juliëtte, Sharon en Carline. Dat zal vast en zeker weer erg gezellig worden!