Examentijd in Londen
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
12 Mei 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Ze kwamen aan op vrijdagavond en vertrokken weer erg vroeg op maandagochtend (midden in de nacht) dus we hadden twee volle dagen om te genieten van het mooie weer en leuke dingen te doen in de stad. Op zaterdag hebben we, de voor mij inmiddels zeer bekende, grote toeristische attracties bekeken: de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace, wandeling door het centrum, we wilden naar binnen in St Paul’s Cathedral maar dat kon niet want daar was een viering, het British Museum, even langs de Academy en toen avondeten bij mij in Ashwell en samen film kijken hier. Voor zondag hadden we een dag-pas voor de boot over de Thames, we konden op- en afstappen waar en wanneer we wilden dus we zijn eerst een hele tijd op de boot blijven zitten om alle bekende gebouwen en bruggen eens vanaf het water te zien (erg mooi trouwens!). Vervolgens zijn we even afgestapt in Greenwich (waar de 0-lijn loopt van onze tijdzones, Greenwich Mean Time: GMT) en waar ook prachtige gebouwen en een museum stonden van de Royal Navy, het oude Royal Navy College. Vervolgens moesten we weer terug met de boot, hebben we lekker samen geluncht en zijn we doorgereisd naar de Warner Bros studio’s een stukje buiten Londen. We hadden namelijk tickets voor de Harry Potter studio tour. Wat hebben wij onze ogen uitgekeken daar, veel o’s en a’s bij verschillende stukken in de studio’s. Ze hadden daar ongelofelijk veel originele filmsets, kostuums en voorwerpen uit de Harry Potter films, compleet van de grote zaal in Zweinstein, de Wegisweg en de Griffoendor leerlingenkamer tot de grote paarse trippel-dekker bus, ‘de Collectebus’ en een meters hoge gedetailleerde maquette van Zweinstein. Prachtig om te zien en te beleven. Je krijgt bovendien ook inzicht in wat het inhoudt om zo’n film te produceren, duizenden mensen hebben daar uren aan gewerkt en daardoor krijgt het nog meer waardering. De moeite en het geld dus zeker waard en een aanrader voor iedereen die de films/boeken van Harry Potter kan waarderen. Je hoeft echt geen grote fan te zijn om toch een fantastische middag/avond te hebben in deze studio’s. We hebben een erg leuk en gezellig weekend gehad en ook nog eens prachtig weer (ik was flink verbrand zonder het te merken) dus dat was voor herhaling vatbaar!
Een ontspannend weekend om het werk even te onderbreken maar de nadruk lag de afgelopen tijd toch op de fluitstudie. Eerst een stukje introductie op het examen van vandaag zodat de inhoud en het belang daarvan beter te begrijpen zijn.
De afgelopen weken heb ik namelijk heel hard gewerkt, nog nooit eerder heb ik zoveel uren fluit gestudeerd per dag (soms wel 5 tot 6 uur!), in de aanloop naar het examen van vandaag: ‘orchestral excerpts exam’, ofwel in het Nederlands: examen in orkestpartijen spelen. Orkestpartijen zijn letterlijk de fluitpartijen uit het grote en bekende orkestrepertoire die je als fluitist dus moet kunnen spelen als je een baan hebt in een professioneel symfonieorkest. Om zo’n baan te bemachtigen moet je auditie doen en op die auditie worden dan de meest belangrijke fluitsolo’s of de meest virtuoze partijen uit het symfonisch repertoire gevraagd als auditiemateriaal. Tijdens de studie ligt er veel nadruk op het leren spelen van deze grote solo’s en moeilijke fragmenten om de studenten op die manier optimaal voor te bereiden op de auditie en de kansen daarmee te vergroten voor het bemachtigen van die orkestbaan. Vanzelfsprekend is er dan ook een examen waarin dat wordt getest, eigenlijk net een orkestauditie maar dan voor een cijfer/beoordeling en niet voor een orkestbaan. Een ander groot verschil is dat we voor het examen maar liefst 32 orkestpartijen moesten voorbereiden, terwijl er op een auditie enkele partijen worden gevraagd per auditieronde (vaak 2 voorrondes en een finaleronde).
Het is ongelofelijk veel werk om 32 symfonieën/ouvertures/concerten/suites van binnen en van buiten te kennen. Het leren spelen van de noten, die vaak al erg moeilijk zijn, is slechts het begin. Je moet ook veel weten over de context van het werk: wie was de componist; wanneer leefde hij; welke invloeden waren bepalend voor zijn composities; wanneer is dit werk gecomponeerd. Wij moeten dan slechts korte fragmenten uit deze stukken voorbereiden (een gemiddelde symfonie duurt 30 tot 50 minuten) en ook daarvan moet je de context weten: wat gebeurt er voor en na deze fluitsolo; wat is het tempo; wie begeleidt jou op dat moment; met wie speel je eventueel samen op dat moment; wanneer in het werk zit deze solo? Dit soort vragen horen allemaal bij de voorbereiding en dat is dan ook niet iets wat je even in een paar weken voorbereid, zelfs niet in een paar maanden…
Ik ben in september begonnen met instuderen van de partijen en vanaf oktober heb ik bijna wekelijks in de fluitlessen een of meerdere fragmenten behandeld met mijn docente die me dan tips geeft over hoe ik de noten het beste kan interpreteren in muzikale zin; over waar je op moet letten als je deze solo ooit echt in een orkest mag spelen; over hoe de dirigent meestal dirigeert in dat fragment; of over waarom deze solo belangrijk is en waarvoor hij dan wordt gevraagd op audities. Naarmate het examen dan dichterbij komt moet je alle 32 partijen bijhouden of opfrissen en verfijnen waar nodig, iets wat bijna onmogelijk is gezien de enorme hoeveelheid repertoire. Dat zorgde dan ook voor een hoge werkdruk en een beetje stress… (Wellicht een leuk weetje: ik heb in mijn muziekprogramma een afspeellijst gemaakt van de meeste van die 32 stukken waaruit ik fragmenten moest voorbereiden en het gaf aan dat de totale afspeelduur ruim 9 uur was!).
Na deze uitgebreide introductie over de inhoud van het examen en de voorbereiding dan nu een verslag van de dag zelf: ik stond om kwart voor 8 op vanmorgen (ik was al de hele week rond dezelfde tijd gaan slapen en weer opgestaan zodat ik optimaal fit was) en ging uiteraard eerst naar beneden voor het gezamenlijk ontbijt. Van kwart voor 9 tot half 10 heb ik nog wat fragmenten muziek beluisterd uit de afspeellijst om nog even de laatste tempi te controleren of nog goed naar de context en begeleiding van de solo’s te luisteren. Vervolgens heb ik een half uurtje mijn vaste routine van warming-up en inspeeloefeningen gedaan voor de toonkwaliteit, flexibiliteit, articulatie en vingertechniek en daarna met de bus naar school want ik had 20 minuten repetitie met de pianist omdat ik vandaag ook moest spelen op de voorspeelmiddag. Deze tijd hadden we hard nodig om de piano- en fluitpartij netjes recht onder elkaar te krijgen. Ik speelde namelijk een modern stuk over vogeltjes, Le Merle Noire van de componist Messiaen, zonder maatsoort, met onregelmatige maatstrepen en ingewikkelde ritmes. De partij van de pianist was evenredig ingewikkeld en dus was het een grote uitdaging om samen te beginnen en te eindigen! Ik werd bovendien nogal afgeleid van mijn eigen stuk omdat in het lokaal ernaast al andere fluitisten bezig waren met hun examen orkestpartijen wat ik 3 uur later had en ik kon dat goed horen. Dan probeer je toch ook te luisteren naar de partijen die zij moeten spelen want dan heb je alvast enig idee welke van de 32 de examinator straks wellicht ook aan jou gaat vragen.
Na de repetitie had ik voor een half uur een studielokaal geboekt op de Academy en in dat half uur heb ik de partijen die ik tijdens de repetitie gehoord had nog eens extra goed doorgespeeld en gestudeerd. Daarna had ik een uur (lunch)pauze waarin ik uiteindelijk ook alleen maar bezig was met examenvoorbereiding door gewoon verschillende partijen uit de boeken te lezen en me de klank en de grepen voor te stellen (mentaal studeren). Inmiddels had ik van een andere studente uit hetzelfde jaar gehoord welke partijen dat zij had moeten spelen op haar examen dus het laatste anderhalf uur voor het examen heb ik voornamelijk besteed aan het spelen van die stukken. Het was uiteraard geen garantie dat de examinator mij dezelfde partijen zou vragen maar de kans was echter wel groot omdat wij beide in hetzelfde studiejaar zitten. Het laatste kwartier voor het examen heb ik rust genomen en ontspannings- en ademhalingsoefeningen gedaan want ik was toch best wel zenuwachtig. Sommige van de moeilijkste partijen bleven namelijk moeilijk, zelfs na maanden studeren, en die gingen niet altijd vlekkeloos. Dat stukje onzekerheid maakt dat je zenuwachtig wordt ‘als hij maar niet dat of dat stuk gaat vragen op het examen’ en ‘als dat dan maar goed gaat’.
Uiteindelijk ging om 10 over 2, exact mijn examentijd, de deur open van het kantoortje van het hoofd van onze afdeling (en tevens de examinator voor vandaag) en ging ik met mijn fluit, piccolo en drie boeken naar binnen. Hij begroette mij vriendelijk (“Hi Marjolein”, op z’n Engels ongeveer uitgesproken als ‘Mardjolien’), ik groette terug en vervolgens ging hij op zijn laptop iets doen, vermoedelijk een nieuw bestand openen voor zijn aantekeningen over mijn examen. Ik had mijn piccolo en de boeken opzij gelegd in afwachting van het eerste stuk dat hij mij zou gaan vragen om te spelen. Na ongeveer een halve minuut, wat erg lang lijkt als je daar zenuwachtig staat te wachten, zei hij: “okay, you can start by playing Beethoven Leonore Overture, don’t start at the beginning but at those semibrevis notes and then play me the fast solo”. Ik nam even de tijd om me het juiste tempo en de context van het fragment voor te stellen, ik ademde diep in en begon te spelen. De eerste solo was slechts een lijn met lange noten, maar wel een erg lange lijn, moeilijk in een adem te spelen en al helemaal als je zenuwachtig bent. Gelukkig ging dat naar wens! Zo ging de rest van het examen ook steeds: ik speelde exact de fragmenten die hij mij vroeg, af en toe stelde hij een vraag tussendoor over of ik wist wie of wat er voor/na de solo speelde of welk instrument de begeleiding verzorgde tijdens de fluitsolo. Op alle vragen wist ik zeker de juiste antwoorden (ik had namelijk veel naar de stukken geluisterd) maar het spelen ging niet altijd vlekkeloos. Hij vroeg een aantal partijen die ik erg goed kon spelen, stukken die ik leuk vond, waarvan de stijl mij goed lag, maar ook een aantal extreem moeilijke partijen (“ojee als dat maar goed gaat”) en daar maakte ik af en toe een klein foutje: een foute noot vanwege een dipje in de concentratie of de vingertechniek een beetje rommelig omdat het zo moeilijk is om te spelen. Tijdens dat ik stond te spelen was hij dan aantekeningen aan het typen op zijn laptop en af en toe ging hij achteruit zitten om aandachtig te luisteren (hengelen op twee poten van zijn stoel). Ik kon ook verschillende geluiden horen afkomstig van musici uit lokalen boven, onder en naast mij, daardoor moet je je eigenlijk niet laten afleiden maar dat lukt uiteraard niet altijd. Er waren echter geen grote problemen of haperingen en ik was redelijk tevreden met hoe het examen was verlopen. 20 minuten en 9 orkestpartijen verder kwamen de verlossende woorden “okay, you are done now”. Met een diepe zucht en een groot gevoel van opluchting liep ik het kantoortje uit, het gevreesde en moeilijk examen zat erop en het ging redelijk goed!
Veel tijd voor ontspanning was er echter niet, een half uurtje pauze (snel wat berichtjes naar huis en naar vriendinnen sturen die zich afvroegen hoe het was gegaan) en vervolgens naar de ‘Henry Wood Room’ waar de voorspeelmiddag zou plaatsvinden, de zogenaamde ‘performance class’. In deze wekelijkse les spelen studenten van onze afdeling voor elkaar en een docent voor. Vervolgens mogen de andere studenten en uiteraard voornamelijk de docent feedback geven. Een perfecte gelegenheid om stukken uit te proberen voor een kritisch publiek en om die reden had ik ook ingeschreven om vandaag voor te spelen, zodat ik het moeilijkste stuk van het examen van volgende week alvast eens kon voorspelen. De uitvoering ging beter dan de repetitie van vanochtend en ik kreeg veel nuttige tips en dingen om over na te denken van de docent (een andere fluitdocent van de Academy), dus ik was tevreden en heb er heel veel aan gehad. Hierna ben ik samen met Linda uit gaan eten bij de Italiaan, pasta, tiramisu en een lekker wijntje, om te vieren dat het orkestpartijen examen erop zat. We hebben in de aanloop naar dit examen veel samen gestudeerd, ideeën en tips over de partijen uitgewisseld en voor elkaar voorgespeeld, dus het was ook leuk om dit samen af te sluiten! En nu zit ik weer op mijn kamertje achter de laptop dit (inmiddels weer extreem lange) verslag te typen :)
Morgen weer aan de slag want volgende week dinsdag is mijn andere belangrijke fluitexamen, dat examen is ook 20 minuten, maar daarvoor hoef ik ‘slechts’ drie stukken voor te bereiden. Complete fluitstukken met pianobegeleiding, één daarvan moet uit het hoofd worden voorgespeeld, een uitdaging, maar die hoeveelheid werk is te overzien. Bovendien heb ik de stukken al eerder gespeeld dit schooljaar dus ik moet ze even opfrissen en dan moet dat wel lukken! Het weekend daarna komen de meiden van de harmonie op bezoek en dan kan ik helemaal ontspannen en vieren dat de examenperiode van het eerste jaar op de Royal Academy of Music er al op zit…
-
13 Mei 2014 - 06:17
René Van Weperen:
We willen de uitslag natuurlijk ook weten! Succes volgende week. -
13 Mei 2014 - 09:01
Annette:
Kei Goed Marjolein! En hij hengelde dus dat is een goed teken (toch)? Het weekend was echt super tof!
Nog even knallen volgende week en dan bijna vakantie!
Liefs uit Maastricht -
14 Mei 2014 - 20:42
Opa En Oma Kerstjens:
Lieve Marjolein,
geweldig wat Je allemaal doet en hoe Je het voorelkaar krijgt,wij zijn heel erg trots op Je ,en van af hier wensen wij Je ook heel veel succes voor volgende week dinsdag we hebben er wel vertrouwen in
groetjes Opa en Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley